Op 1 januari van dit jaar had ik - net als vele van jullie - een goed voornemen. Ik ging naar de sportschool en zei mijn abonnement op. En toen huppelde ik naar huis en vond ik het de beste beslissing in tijden.
Een paar weken geleden heb ik de Workout app van mijn Apple Watch gegooid. Dat had ik veel eerder moeten doen. Wat een rust. Niet meer: ‘Het is tijd om te gaan staan!’ terwijl je al staat. Niet meer: ‘Het lijkt erop dat je een workout aan het doen bent,’ als je gewoon een ommetje maakt. En ook niet meer het gevoel dat je elke beweging moet bijhouden, want anders… ja, anders wat eigenlijk?
Op het moment dat ik dit schrijf, staat er achter me een pan kweeperen te garen. Het ruikt warm en zoetig. Vandaag is de herfst begonnen. Het is zondagavond en Ella Fitzgerald vult onze woonkamer met haar diepe jazzstem. Dit klinkt misschien als een perfecte, knusse najaarsavond. Iets wat je ‘gezellig’ zou noemen. Dat is het ook wel, maar eerlijk gezegd werken die kweeperen op mijn zenuwen.
De zon staat laag en kleurt de eeuwenoude bakstenen van het tempelcomplex in Ayutthaya dieprood. We zitten met ons drietjes in kleermakerszit naast elkaar, oog in oog met het hoofd van Boeddha dat ons glimlachend aanstaart vanuit de wortels van een banyanboom. Normaal wemelt het hier van de toeristen, maar waarschijnlijk vanwege het late tijdstip - het tempelcomplex sluit over een half uur - en het feit dat we ons in het regenseizoen bevinden, hebben we het hoofd van Boeddha even helemaal voor onszelf.
Na een paar maanden twijfelen heb ik de knoop doorgehakt: ik heb mijn Instagramaccount verwijderd. En dat voelt ontzettend goed. In deze blog schrijf ik over wat ik er lastig aan vond, waarom ik wilde stoppen en waarom ik er nu alsnog zo blij mee ben. Als je twijfelt over weggaan van Instagram, helpt je dit misschien over de streep. Verder mag je dat vooral lekker zelf weten natuurlijk.
